Είμαι εδώ στον Απόδημο, ο Χατζάρ είναι στην πατρίδα, νοσταλγούμε ο ένας τον άλλον. Και χάσαμε ο ένας τον άλλον τόσο πολύ. Ο Χατζάρ είναι εκεί, σκαρφάλωνα επίπεδους τοίχους εδώ. Ακόμα και όταν βλέπαμε ο ένας τον άλλον, εκσπερμάτιζαμε, δεν αγγίζαμε, ακόμη και η φωνή μας ήταν αρκετή για να καυλώσουμε. Η λαχτάρα είχε γίνει αφόρητη. Έπρεπε να δω την Χατζάρ μου, έπρεπε να την αγγίξω. Σκεφτόμουν ότι ο Χατζάρ μου ήταν στην ίδια κατάσταση. Ό, τι κι αν συμβεί! έτσι αποφάσισα να εκπλήξω τον Χατζάρ μου. Πήγα στην Τουρκία για μια μέρα.

Ονειρευόμουν στο αεροπλάνο, κάνοντας σχέδια, ανεξάρτητα από το πώς το έκανα, ώστε να μπορώ να φέρω το Χατζάρ μου στα ύψη. Ήξερα, όταν συναντηθήκαμε, δεν μπορούσα να ολοκληρώσω καμία από τις σκέψεις μου. Φύλο, ειδικά για δύο καυλιάρης, όταν νοσταλγούν, δεν υπάρχει διαδρομή, κανένα σχέδιο, καμία σκέψη. Σκέφτηκα να καλέσω μόλις προσγειώθηκα στο αεροδρόμιο, αλλά τα παράτησα, θα ήταν πολύ πιο διασκεδαστικό να εκπλήξω. Θα ήταν πολύ καλό να πάω κατευθείαν σε αυτόν, να φτιάξω μια πόρτα οροφής για τον Χατζάρ μου, ήμουν σίγουρος γι ‘ αυτό. Όταν έφτασα στην μπροστινή πόρτα, τα χέρια και τα πόδια μου κόπηκαν, ο κόκορας μου ήταν σαν πέτρα, ο ενθουσιασμός μου ήταν στο αποκορύφωμά του. Χτύπησα το κουδούνι με τρεμάμενα χέρια που ιδρώνουν από τον ενθουσιασμό. Χωρίς να περιμένει πολύ, η πόρτα άνοιξε. Δεδομένου ότι ο Χατζάρ μου δεν με περίμενε, άνοιξε την πόρτα με πολύ συνηθισμένα ρούχα στο σπίτι. Από τα όμορφα χείλη της, είπε, ” Aaaaaaaaaaaa!”η φωνή του ανέβηκε και κάλυψα αυτά τα χείλη με τα χείλη μου. Όλα ξαφνικά έλαμψαν σαν βενζίνη.

Είχα σκίσει τα ρούχα από το Χατζάρ μου, τη θυμάμαι, γιατί ήταν γυμνή σε μια μπύρα. Από τα χείλη της μέχρι την κοιλιά της, από εκεί μέχρι το μουνί της, ρουφούσα, γλείφω, σαν αφυδατωμένος Βεδουίνος στην έρημο. Χατζαριμίν, ” αγάπη μου, αγάπη μου!”οι φωνές τους με τρέλαιναν, δεν ήμουν κορεσμένη με την υγρασία τους. Έβαλα σχεδόν ολόκληρη τη γλώσσα μου στο μουνί της. Εξερευνούσα επίσης τη μικρή μαύρη τρύπα στο πίσω μέρος με το δάχτυλό μου. Η φωνή του Χατζάρ μου άρχισε να σταματά να αναπνέει. Κι εγώ ετοιμαζόμουν να εκραγώ. Θα έπρεπε να είχα πάει στο Χατζάρ μου τώρα, είχα φέρει σπόρους σε όλη τη διαδρομή, θα έπρεπε να τους φυτέψω. Αλλά, απολαύστε την ευχαρίστησή σας, Απολαύστε την, θα έπρεπε να είχα δώσει στον Χατζάρ μου την καλύτερη ευχαρίστηση. Πήγα από το υγρό μουνί της στην κοιλιά της, από εκεί στο στήθος της, ρούφηξα σε κάθε άκρο σαν πεινασμένα μωρά, τα χρώματα μετατράπηκαν από ροζ σε σκούρο ροζ. Γλυκά, γλυκά υγρά άρχισαν να μπαίνουν στο στόμα μου. Αυτό με ενεργοποίησε ακόμη περισσότερο, ο κόκορας μου άρχισε να χτυπά από κάτω, μπορούσα να νιώσω όλες τις φλέβες του.

Φυλάκισα τα χείλη του Χατζάρ μου με τα χείλη μου, ζεστά ,υγρά, ” Έλα!”άρχισε να φιλάει τον κόκορα μου και στο στόμα του μουνιού”, είπε. Είχε γίνει δύσκολο να το αντέξω, δεν είχα πια ένα πουλί που με άκουγε ούτως ή άλλως, σταδιακά έμπαινε μέσα μου, μπορούσα να νιώσω κάθε σημείο του, ο νευρικός και υγρός Χατζάρ μου με έπαιρνε σαν φωτιά. Είχαμε αποκοπεί από τον κόσμο, τα γκρίνια και οι κραυγές ήταν τώρα σε ύψος για να ακουστούν. Ω, δεν έχει σημασία αν ακούγεται αυτή η ευχαρίστηση! Ο Χατζάρ μου είναι άδειος. Ήμουν γοητευμένος από την εκσπερμάτιση του, το ροζ Του προσώπου του, την ερυθρότητα των μάγουλων του, το χτύπημα των χειλιών του, την προεξοχή της γλώσσας του. Ο Χατζάρ μου άρχισε να ανεβαίνει ξανά στα ύψη, ” Έλα, κι εσύ, κι εσύ μέσα μου, έλα!”άρχισε να γκρινιάζει. Όλη αυτή η λαχτάρα, όλες αυτές οι όμορφες στιγμές, ήξερα ήδη ότι η αντοχή μου δεν θα ήταν πολύ. “Πάρε διαζύγιο! Γύρισα! Έλα κι εσύ! όταν είπε ” και άρχισα να πιπιλίζω τα χείλη μου, σταμάτησα κι εγώ. Το μουνί του Χατζάρ μου πιπιλίζει τον κόκορα μου σαν να πιπιλίζει τον κόκορα μου. Με την άνεση της εκσπερμάτωσης, φίλησα και αγκάλιασα τον Χατζάρ μου ξανά και ξανά.

Ο χατζαρίμ με έσπρωξε μόλις συνήλθε. Είναι περισσότερο, ” τι συμβαίνει;”χωρίς να το πω, απλώς εκσπερμάτισε στο μουνί της, πήρε τον κόκορα μου βρεγμένο με τους σπόρους του μουνιού της και το δικό μου στο στόμα του. Το μουνί του Χατζάρ μου ήταν ζεστό, αλλά το στόμα της ήταν επίσης ζεστό. Ήταν σχεδόν σαν να περιγράφει τη λαχτάρα του, με τα χείλη του, με τη γλώσσα του. Μερικές φορές μασάζ τον κόκορα μου με τα δόντια του, μερικές φορές το γλείφει σαν καραμέλα με τη γλώσσα του, μερικές φορές το άγγιξε μέχρι το λαιμό του και αναρροφάται. Ήδη τα χείλη του είχαν γίνει σαν πέτρα για το τίποτα, κόκορας μου. Απολάμβανα τον χορό του Χατζάρ μου με το πουλί μου. Αλλά υπήρχε νοσταλγία. Οι φλέβες μου άρχισαν να κάνουν κλικ και να κάνουν ξανά κλικ. Ο Χατζάρ μου αναπνέει επίσης από τη μύτη της. Έβρεξε καλά τον κόκορα μου και βγήκε πάνω μου. Όταν ήμουν χαρούμενος που θα άκουγα τη ζεστασιά του μουνιού της, κατέβηκε πάνω μου, έλασης μπροστά μου. Έφτασε το χέρι του ανάμεσα στα πόδια του και άρπαξε τον κόκορα μου, που έκανε κλικ, και οδήγησε ένα ή δύο στο μουνί της. Δεκέμβριος Ήταν ο καπετάνιος Χατζάρ μου, μπορούσε να πάει από εκεί με όποια διαδρομή ήθελε να πάει. Το κεφάλι του κόκορα μου ήταν αφρώδες. Έβαλε τον αποκεφαλισμό του κόκορα μου στη μικρή μαύρη τρύπα ανάμεσα στους μηρούς της…

Στην αγαπημένη μου θέση, αυτοί οι τέλειοι γοφοί ήταν ακριβώς μπροστά στα μάτια μου. Ήμουν τρελός, κράτησα χωρίς να σκεφτώ με όλη μου τη δύναμη. Ήταν σφιχτό, ο μαλάκας του Χατζάρι μου. Προφανώς το έχασε, αλλά βγήκε από το στόμα του με ένα ” Ahhhh! ούτε βγήκε, ίσως πόνεσε. Αυτή η καλλίγραμμη πλάτη, η μέση σε σχήμα κυπέλλου, οι τέλειοι γοφοί και ο σφιχτός, ζεστός Κώλος με έκαναν τρελό. Δεν υπήρχε λόγος να κρατηθώ, και το προσκύνημά μου συρρικνώθηκε και χαλάρωσε, σαν να μασάζει τον κόκορα μου με τον κώλο του. Αρχίζω να χύνω! Το προσκύνημά μου ήταν επίσης άδειασμα. Ήταν σαν το πουλί μου να αναρροφάται από τον κώλο του. Δεν έμεινε δέρμα στα γόνατά μας, αφήσαμε τον εαυτό μας έξω την τρίτη.…

Αγαπώ την Χατζάρ μου πάρα πολύ, την λατρεύω, δεν μπορώ να πάρω αρκετό γαμημένο! Μακάρι να μην υπήρχε αποσύνδεση απόστασης μεταξύ μας!